نوربالا| نگران پایت نباش، من هم پا ندارم!

یکی از جانبازان دفاع مقدس تعریف می کند: «یکی از مجروحان که پایش را در جنگ از دست داده بود، به خاطر اینکه فکر می کرد دیگر نمی تواند به جبهه برگردد، - به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار حوزه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، در دوران جنگ تحمیلی گاهی حرف و حدیث هایی از عراقی ها به گوش می رسید که نشان می داد آن ها تصور می کنند سربازان ایرانی به اجبار امام خمینی(ره) به جبهه جنگ آمده اند؛ نه با انتخاب و اختیار خودشان.

داستان زیر، روایتی است از مهدی رمضانی، جانباز 70 درصد دفاع مقدس است که در مرحله دوم عملیات رمضان دچار جراحت شده و پای راستش را از دست داده بود.

این خاطره عشق رزمندگان به دفاع از میهن خود و اسلام را نشان می دهد:  بعد از مجروح شدن و گرفتن پروتز پای مصنوعی، آموزش امدادگری دیدم و به کردستان اعزام شدم.

بعد از آن به جنوب رفته و در عملیات بعدی شرکت کردم.

سپس در عملیات والفجر 8 هم افتخار رزمندگی نصیبم شد.

در این عملیات، روز اول به بیمارستان فاطمه الزهرا(س) اعزام شدیم.

هنگام ورود به اورژانس رزمنده ای را دیدم که بیش از چند دقیقه از انتقال او به اورژانس نمی گذشت.

پای چپش قطع شده و پوست پایش آویزان بود.

به نظر می رسید امدادگری که بالای سر این مجروح بود، او را ندیده و نزدیکش نمی شد.